به نقل از «صدای ایران»

انتقاد سید احمد علوی از ساعت کار کتابخانه های تهران

تاریخ انتشار: ۲۳ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۸۵۸۳۷

به گزارش صدای ایران، سید احمد علوی عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران طی تذکری در صحن علنی این شورا ضمن آرزوی توفیق برای رئیس سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران اظهار داشت: بسیاری از نقاط فرهنگی شهر تهران در اختیار سازمان فرهنگی هنری است و به همین دلیل انتظار بالایی از این سازمان وجود دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی در ادامه از زحمات همه افرادی که در زمینه حفظ کتابخانه ها و ترغیب افراد به کتابخوانی در شهر تهران دارند، تشکر و تاکید کرد: از همه افرادی که در این ایام چراغ کتابخانه های شهر تهران را روشن نگه داشتند، سپاسگزارم.

سیداحمد علوی می گوید: اینکه متاسفانه موضوع کتابخانه ها در اولویت برنامه‌ریزان و تصمیم گیران قرار نمی گیرد، یک اشکال بزرگ است.

عضو شورای اسلامی شهر تهران با انتقاد از عدم توجه کلی در کشور به کتابخانه ها، گفت: اینکه امروز می بینیم در سازمان فرهنگی، هنری شهرداری تهران کتابخانه ها در اولویت چندم قرار گرفته به دلیل این است که نهاد مربوطه یعنی وزرات ارشاد نیز نتوانسته این را به یک دغدغه تبدیل کند.

سید احمد علوی اظهار تاسف کرد: اگر رهنمودهای و تاکیدات رهبر معظم انقلاب در امر کتابخانه و کتابخوانی نبود، برخی از دوستان درب کتابخانه ها را نیز تخته می کردند و ساختمان های کتابخانه ها را نیز می فروختند.

عضو شورای اسلامی شهر تهران خاطرنشان کرد: وقتی امر کتابخانه و کتابخوانی در اولویت نباشد قطعا این فرهنگ نهادینه نخواهد شد و سازمان و نهادها فقط در حد اعلام گزارش اقدام خواهند کرد.

سید احمد علوی به وجود کتابخانه‌های بسیار خوب در سرای محلات نیز اشاره و تصریح کرد: کتابخانه های تخصصی های خوبی به ویژه در حوزه مدیریت شهری (شهرسازی و فنی و عمران) در سرای محلات وجود دارد.

وی بر لزوم بروز رسانی طرح ها در امر کتابخانه و کتابخوانی در شهر تهران تاکید و خاطرنشان کرد: در ادوار گذشته طرح‌های موفقی مثل طرح تبادل کتاب وجود داشت که آن زمان آقای پیرهادی در سازمان بسیج با اینکه این مسئله موضوع اصلی آنها هم نبود انرژی سنگین گذاشتند و و مدیریت شهری هم به دستور آقای قالیباف ورود کردن و در یک بازه زمانی همه کسانی که علاقه مند به بحث کتاب و کتابخوانی بودند وارد شدند اما اکنون مدت ها است که هم کاری صورت نمی پذیرد و هم بروز و نمود صحیحی وجود ندارد.

انتقاد از طرح های نمادین در حوزه های کتابخانه و کتابخوانی

وی ضمن انتقاد از برخی طرح ها و اقدامات نمادین در حوزه کتابخانه و کتابخوانی گفت: اجرای طرح هدهد در یک شهر ۱۰ میلیونی با یک اتوبوس خراب انصافا بیشتر نمادین است و برای این اجرایی شده که بگویند فعالیت هم در این حوزه صورت گرفته است.

وی بر توسعه فرهنگی کتاب و کتابخوانی و نویسندگی تاکید و تصریح کرد: الحمدالله یکسری مجموعه ها با دغدغه مشغول وارد کردن جوانان و نوجوانان به بحث نویسندگی هستند. این دغدغه در بسیاری از جوانان وجود دارد اما چون زمینه رشد آن ایجاد نمی شود هیچ وقت شکوفا نیز نمی شود. سوال اینجاست که آیا سازمان فرهنگی و هنری کاری در حوزه حمایت از این مجموعه ها صورت داده است یا خیر؟

سیداحمد علوی با طرح این پرسش که آیا کتابخانه های موجود در تهران به هم شبکه شده اند یا خیر، گفت: باید بین قرائت خانه ها و خانه های مشق تفاوت قائل شد. قطعا در قسمت شمالی شهر به قرائت خانه کتابخانه بیشتر از خانه مشق نیاز است.

عضو شورای اسلامی شهر تهران با اشاره به تجهیز کتابخانه ها برای اقشار خاص مثل نابینایان در احکام برنامه، از سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران خواست مشخصا توضیح دهد که در حوزه تولید کتابهای صوتی و گویا و یا کتاب هایی با خط بریل چه اقدامی صورت داده است.

انتقاد از ساعت کار کتابخانه ها

وی در پایان سخنان خود با اشاره به مراجعه برخی شهروندان و انتقادات آنان از ساعات کاری کتابخانه های موجود در شهر گفت: برخی از مراجعه کنندگان بر روی ساعت استفاده از کتابخانه ها نقد دارند و می گویند اداری است.

منبع: صدای ایران

کلیدواژه: سید احمد علوی کتابخانه عضو شورای اسلامی شهر تهران شورای اسلامی شهر تهران کتابخانه و کتابخوانی سازمان فرهنگی سید احمد علوی کتابخانه ها خانه ها طرح ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت sedayiran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صدای ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۸۵۸۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انتقاد محسن هاشمی از زاکانی

به گزارش «تابناک» به نقل از انتخاب، وی در مطلبی نوشت: آنچه هم اکنون در شهر تهران به عنوان حمل و نقل عمومی هر چند ناقص مورد استفاده عموم قرار می‌گیرد. سابقه‌ای حداقل صدو سی ساله داشته، چرا که مبنای مثل تعارف شاه عبدالعظیمی از خرید بلیط دو طرفه واگن دودی می‌آید. این سامانه حمل و نقل عمومی توسط ناصرالدین شاه قاجار با قراردادی به سبک BOT در سال ۱۲۶۶ در یک صفحه با شرکتی بلژیکی به اجرا در آمد و سال‌ها فاصله تهران تا شاه عبدالعظیم را خدمت رسانی می‌کرد. اولین خودروی حمل و نقل عمومی مربوط به اواخر دوره قاجار است. در دوران پهلوی در سال ۱۳۳۱ شرکت واحد اتوبوسرانی تشکیل و در سال ۱۳۵۴ نیز شرکت راه آهن شهری تهران و حومه (مترو) تأسیس و کلنگ مترو نیز برای ۴ خط مترو به طول ۶۰ کیلومتر در اوج انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۶ زده شد. 

از پیروزی انقلاب تا امروز علی‌رغم مخالفت دلواپسان وقت با ادامه ساخت مترو، با همت و پیگیری مجمع نمایندگان تهران در مجلس به ریاست آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، کارگران، کارمندان و مدیران زحمات زیادی کشیده شد تا هم اکنون با ۷ خط مترو، ۱۵۹ ایستگاه و ۱۵۰۷ واگن، توانایی جابجایی حداقل ۳ میلیون سفر در روز به دست آمده و تهران مقام بیستم را در سامانه‌های حمل و نقل ریلی درون شهری جهان به خود اختصاص داده است. این نتیجه با استفاده از اعتبارات بانکی، فاینانس یا یوزانس حداقل ۳ میلیارد دلاری و قرارداد‌های بین‌المللی انجام شده است؛ لذا تأمین سامانه حمل و نقل عمومی کارآمد از وظایف ذاتی مدیریت شهری بوده و احتیاج به این همه سروصدا و فخرفروشی ندارد.

شایان ذکر است براساس همین وظیفه در هر دوره خدماتی به سرانجام می‌رسد. از جمله در دوره پنجم شورا نیز ۴۰ کیلومتر از مترو و ۳۰ ایستگاه ۱۰۵ واگن اضافه شد. البته نتیجه ادامه فعالیت‌ها از دوره چهارم بود؛ و قرارداد ۱۰۵ واگن هم از ۲۵% قرارداد دوره‌های قبل بود؛ لذا این طور نیست که همه فعالیت‌ها منجر به نتیجه، مصادره به شخص شود. برقی سازی حمل و نقل عمومی هم از دهه ۷۰ حداقل با ۱۰۰ اتوبوس برقی با کابل بالاسری به سرانجام رسید که بیش از سی سال و هم اکنون با ۶۴ اتوبوس مشغول به کار است؛ لذا مشخص است که پیشینیان که زاکانی خود را از همه برتر می‌داند و خدمات خود را بهترین عنوان می‌کند؛ و مبتکرانه جمله قوی‌ترین دوره مدیریت شهری را به راحتی به زبان می‌راند، مجدانه بیشتر از آنچه او با این همه سروصدا به صورتی قول آن را می‌دهد، به سامان رسانده‌اند. بدون پشتوانه قدرت در چهارچوب قانون کارنامه قابل عرضه‌ای دارند. 

نگاهی به ایستگاه‌هایی که در طول ۲ سال گذشته افتتاح شد، این امر را به خوبی نشان می‌دهد. طراحی و مناقصه و کلنگ خط ۶ و ۷ مترو در سال ۱۳۸۶ به زمین زده شده. چهار دستگاه TBM برای اجرای آن تأمین و ساخت آن در بخش سیویل به حدود ۹۵% رسید. میوه رسیده آن از درخت تناور خطوط ۶ و ۷ چیده و با فخرفروشی و بدون یادی از پیشنییان به رخ مردم کشیده شد. 

قرارداد ۶۳۰ واگن که با تبلیغات کاذب آن را هزار و اندی مطرح می‌کنند، مصوبه‌ای از سال ۱۳۹۵ دارد. مراحل قانونی مناقصه در اوج تحریم‌های ترامپی و با مخالفت‌های بازرسی کل کشور برای تعیین برنده مناقصه به سختی به امضای قرار داد رسیده. تخصیص سهمیه فاینانس و تصویب در بانک مرکزی ایران و بیمه خلقی چین و ابلاغ به دست اندرکاران دو طرف تا مرحله پیش پرداخت را پشت سر گذاشته، خوشبختانه در طول ۲ سال و نیم بخشی از پیش پرداخت داده شد. زحمات این حرکت کاملاً بدوش وزارت کشور، معاونت عمرانی و سازمان شهرداری‌ها بوده و اصولاً ربطی به شهرداری تهران ندارد؛ و باز پرداخت هم به عهده دولت است. 

معاون حمل و نقل و ترافیک شهردرای تهران از جشن تکمیل خطوط ۷ گانه مترو خبر داده که سهم شهرداری فعلی نیم درصد هم نیست. البته خبری هم از شروع احداث ساخت خطوط ۸ و ۹ و ۱۰ و ۱۱ داده شد که جای تبریک دارد و اگر بودجه تأمین شود می‌تواند در ۱۵ سال آینده تکمیل و به بهره‌برداری برسد. 

به نظر آنچه هم اکنون بخشی از اعضای شورای شهر را عصبانی نموده. تبلیغات بی حد و بعضاً بی پشتوانه و بدون نتیجه برای این دوره شورا با قول‌های پی در پی و بی خبر گذاشتن اعضا از واقعیت‌ها می‌باشد. برای مثال پیش پرداخت ۶۳۰ واگن از ابتدای سال ۱۴۰۲ چند بار پرداخت شده اعلام شد؛ و از سهمیه فاینانس ۲۵% و ۵۰% تا ۱۰۰۰ واگن هم خبری نیست؟!

همیشه فخر فروشی مورد نکوهش بوده است. البته ذهن به سمت مال و جاه و مقام می‌رود. ولی این مقال فخر فروشی مدیران به پشتوانه قدرت حکومتی را مد نظر قرار داده است. سال‌ها پیش در بازدیدی، فردی گفت شهید نداده‌ایم تا مدیران فخر فروشی کنند و آن هم نه برپایه تخصص و تعهد و یا عملکرد قابل تقدیر، بلکه بر پایه اتصال به قدرت و خود را عاری از هرگونه پاسخگویی دیدن.